තුෂාර වන්නිආරච්චි
විමල් වීරවංශ ශ්‍රී ලාංකීය දේශපාලනයේ ප්‍රධාන භූමිකාවක් නිරූපණය කරන චරිතයකි. ඔහු ප්‍රභාකරන් තරම් වැදගත්, මහින්ද තරම් අත්‍යවශ්‍ය, රනිල් වික්‍රමසිංහ තරම් පැවතිය යුතු, විජේවීර තරම් නායකත්වය දිය යුතු චරිතයකි. 1994 එක්සත් ජාතික පක්ෂය විපක්ෂයට ගිය මුල් දිනවල විමල් වීරවංශගේ ක්‍රමික නැගීම හොදින් හදාරන්නෙකුට දේශපාලන ව්‍යාපෘතියක් තුළ තනි මිනිසෙකුට කළ හැකි බලපෑම කෙතරම්දැයි අවබෝධ කොටගත හැක. එසේම තනි මිනිසෙකුට සතුරාගේ ශක්තියම භාවිතා කරමින් කෙතරම් ඉහළ නැගිය හැකිදැයි ඔහු ඔප්පු කොට තිබේ. 1997 පළාත් පාලන මැතිවරණ ව්‍යාපාරය තුළ විමල් වීරවංශගේ භූමිකාව ලංකාවේ දේශපාලනයේත්, විමල් වීරවංශගේ පෞද්ගලික ජීවිතයේත් හැරවුම් ලක්ෂය සනිටුහන් කළේය. මගේ මතකය නිවැරදි නම් එම මැතිවරණයේදී ජනතා විමුක්ති පෙරමුණත්, වික්‍රමබාහු කරුණාරත්නත් එකම වේදිකාවක සිට එවකට විපක්ෂයේ සිටි එක්සත් ජාතික පක්ෂයට දැවැන්ත ප්‍රහාරයක් එල්ල කළේය. ඔහු එම මැතිවරණ වේදිකාවේදීම කියූ පරිදි ඔහුගේ කතාවේ එක් නිමේෂයක ඔහු විසින් එක්සත් ජාතික පක්ෂයට ප්‍රහාරයක් එල්ල කිරීම ආරම්භ කරයි. එසේම ඔහුගේ කතාවේ එතැන් සිට කොටස ජාතික රූපවාහිනියේත්, ස්වාධීන රූපවාහිනියේත් ප්‍රවෘත්ති විකාශය නරඹන ලෙස පැමිණ සිටි ජනයාගේ ඔල්වරසන් මැද ප්‍රකාශ කරයි. ඔහු විසින් එක්සත් ජාතික පක්ෂයට එල්ල කරන ලද එම දරුණු ප්‍රහාරය අදටත් එක්සත් ජාතික පාක්ෂිකයින්ගේ සිත් තුළ රැදී තිබේ.
ඔහු කියූ පරිදිම චන්ද්‍රිකා ආණ්ඩුවේ රාජ්‍ය මාධ්‍යය, ඔහුගේ කතාවේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයට විරුද්ධ කොටසට විශාල ප්‍රචාරයක් ලබාදුන් අතර එම මැතිවරණය ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ නැවත නැගී සිටිමේ ආරම්භය විය. සතුරාගේ ශක්තිය භාවිතා කරමින් නැගී සිටි ජ.වි.පෙ. විටෙක චන්ද්‍රිකා ආණ්ඩුව පාලනය කරනු ලබන සුක්කානම බවටද පත්විය. එහි නිර්මාතෘ හා ප්‍රධාන පෙරගමන්කරුවා වූයේ විමල් වීරවංශයි. එකල ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ විමල් වීරවංශ වන තරමට ඔහු දක්ෂ දේශපාලනඥයෙකු විය. නමුත් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ සුදු රෙදි වලින් නිරුවත වසාගෙන සිටීමට ඔහු අමතක කළේ නැත.
විමල් වීරවංශගේ බැසයාම ආරම්භ වන්නේ, ජනතා විමුක්ති පෙරමුණෙන් වෙන්වූ නිසා නොව, 2001, 2004 රනිල් වික්‍රමසිංහ අග්‍රාමාත්‍යධූර දැරූ කාලයේ ඔහු විසින් තෝරාගන්නා ලද ජාතිකවාදී දේශපාලන ව්‍යාපෘතිය නිසාය. පීඩිත සමාජ ක්‍රමය තුළ පීඩිතයාට පීඩකයා බවට පත්වීමට ඇති එක් සමාජ උපක්‍රමයක් වන්නේ, තම ගෝත්‍රයෙන් පිට අනෙකුත් ගෝත්‍රයක් හා සටනට එළඹීමයි. විධිමත් අධ්‍යාපනයක් නොමැති වුවද, විමල් වීරවංශට මෙම ඓතිහාසික ගෝත්‍රික ගැටුම පිළිබදව අවබෝධයක් තිබූ බව මාගේ අනුමානයයි. එසේම වීරයින් බිහිවන්නේ යුද්ධයෙන් බව ඔහු තදින් විශ්වාස කළේය. ඔහු විසින් එවකට පුරවන ලද්දේ ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රධාන පක්ෂ දෙකේ සීලාචාර නායකයින්ට අශීලාචාර ප්‍රභාකරන් හා සටන් වැදීමට ඇති නොහැකියාවට තිබු ඉඩකඩයි.
ඔහු ප්‍රථමයෙන් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ජාතික ව්‍යාපාරයට ඈදාගෙන එය බොහෝ දුර රැගෙන ගියේය. ලංකාවේ මේ මොහොතේ පවතින එකම විධිමත් වාමවාදී ප්‍රබල පක්ෂයට ද්‍රවිඩ, මුස්ලිම් නායකයින් හෝ සාමාජිකයින් ආකර්ෂණය කර ගැනීමට නොහැකි වීමට හේතුව විමල් වීරවංශගේ එම දේශපාලන ස්ථාවරයයි. මේ මොහොතෙත් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ දෙස ද්‍රවිඩ, මුස්ලිම් හා කතෝලික ජනතාවත් ශ්‍රී ලංකාවේ මැද පාන්තික උගත්, බුද්ධිමත් ජනතාවත් නෙත් යොමනුවේ සැක සංකා හිතේ තබාගෙනය. ඒ විමල් වීරවංශ එම පක්ෂයට දුන් දායාදයයි. නමුත් විමල් වීරවංශ නොමැති ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට උපරිම පාර්ලිමේන්තු ආසන හයකට වඩා ලබා ගැනීමට අදටත් නොහැකි වී ඇත. මා මිත්‍රයෙකු කියූ පරිදි ජවිපෙ පූර්ණ කාලීන මිත්‍රයෙකු වූ විමල් වීරවංශ යනු දේශපාලඥයෙකු නොව හූනියම් යකැදුරෙකි. සියල්ලෝම එකල ඔහුට බිය වී සිටියේය.
නමුත් 2005 න් පසු ආණ්ඩුවට එකතු වූ විමල් වීරවංශ විසින් ආණ්ඩුවට ලබා දෙනු ලබන ජාතික බලවේගයේ හයිය අතැතිව ප්‍රභාකරන් පරාජය කිරීම සදහා ආණ්ඩුවට න්‍යායාත්මක පදනමක් ලබාදෙන ලදි. විමල්ගේ පක්ෂයේ අය හා ඔහුගේ ඥාතීන් කියනා පරිදි විමල් වීරවංශ යනු යුද්ධය ජයග්‍රහණය කල වීරයාය. ඔහු වාහන අවභාවිතා කරන ලද්දේත් අති විශාල ලෙස මුදල් වංචා කරන ලද්දේත් යුද්ධය ජයග්‍රහණය කිරීම සදහාය. බැලූ බැල්මට මෙය විකාරයක් ලෙස පෙනුනද, එහි විශාල දේශපාලනයක් තිබේ. ඒ විමල් වීරවංශගේ දේශපාලනය මහින්ද රාජපක්ෂගේ නූගත් ආණ්ඩුවට මුල සිටම න්‍යායාත්මක පදනමක් ලබා දී තිබුණි. එයට කෘතගුණ දැක්වීමක් ලෙස මහින්ද රාජපක්ෂ විසින් විමල් වීරවංශට, ඔහුට හිග පාඩු තිබූ අවශ්‍ය තරම් ධනය රැස්කර ගැනීමට හා රාජ්‍ය දේපළ භුක්ති විදීමට අවස්ථාව ලබා දුන්නේය. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස දක්ෂ දේශපාලඥයෙකු අද හිරේ විලංගුවේ වැටී ඇති අතර ඔහු විසින් නායකත්වය දෙන ලද ජාතික ව්‍යාපාරය උභතෝකෝටිකයකට මැදි වී ඇත. විමල් වීරවංශගේ ග්‍රාම්‍ය ඥාතීන් ඔහුට සිදු කරන ලද අපකීර්තිය වසා දැමීමට ලංකාවේ පෞද්ගලික මාධ්‍යයත්, මහින්දවාදී කණ්ඩායමුත් දරනු ලබන වෑයම විමල් වීරවංශගේ දේශපාලන ජීවිතය තවදුරටත් අවුලින් අවුලට පත්කරන ලදි. මන්ද ලංකාවේ ජාතික ව්‍යාපාරයේ කොදු නාරටිය මෙරට පහළ සහ ඉහළ මධ්‍යම පාන්තික කාන්තාවන් වන නිසාය.
රතන ස්වාමීන්වහන්සේ, උන්වහන්සේ වදාරන පරිදි උත්සහ කරමින් සිටිනුයේ විමල් වීරවංශගෙන් හිස්වු ජාතික ව්‍යාපාරයේ තාර්කික නායකත්වය උන්වහන්සේ වෙත පවරා ගැනීමටයි. දැනටමත් ඝෝටාභය හා චම්පික රණවක අතර මාරාන්තික සටනක් ඇති වී ඇති එම නායකත්වයට රතන ස්වාමීන්වහන්සේගේ පැමිණීම මෙරට ජාතිකවාදී කණ්ඩායම් වලට නව බලාපොරොත්තු ඇති කර තිබේ.
2020 ජනාධිපතිවරණයේදී අපට මෙම පෙළගැස්ම හොදින් තේරුම් ගත හැකිය. සිංහල ජාතිකවාදී අපේක්ෂකයින් තුන් හතර දෙනෙකු සමග එක්සත් ජාතික පක්ෂ අපේක්ෂකයාට සටන් වදින්නට සිදුවනු ඇත. එබැවින් විමල් වීරවංශ මෙරට දේශපාලනයේ තවදුරටත් වලංගු නොවීම එක්සත් ජාතික පක්ෂය ප්‍රමුඛ බලවේග වලට සාමය හා සතුට ගෙනදෙන්නක් නොවේ. කෙසේවුවත් බෙදුණු සතුරන් හා සටන් වැදීම එතරම් අපහසු කාරණයක්ද නොවන අතර අද දවසේ දේශපාලන පෙළගැස්ම 2020 දී අවසානයක් කරා ළගාවනු ඇත.
