අමිල මුතුකුට්ටි –

Amila Muthukutti

විවාහ වූ විගස ළමයින් ලැබෙන්නේ නැති බව ඇත්තය. එහෙත් මධුසමය ගත වෙන අයුරින්ම ඔවුන්ගේ හැකියාවන් නොහැකියාවන් ගැන කිසියම් තක්සේරුවකට එළඹීමට පුළුවන. පේන හැටියට නම් ආණ්ඩුවේ බර අදින්නේ ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායක තනිවමය. ඒ ඔහු හා සමාන දක්ෂතා සහ නායකත්ව ගති ලක්ෂණ ඇති තවත් කෙනෙකු ආණ්ඩු පක්ෂයේ හෝ විපක්ෂයේ වත් නැති නිසාය. නුදුරේදීම පළාත් පාලන ඡන්දය පැවැත්වීමට නියමිතය. එහිදී ආණ්ඩුවට අපේක්‍ෂිත ජයග්‍රහණය කරා ළඟා විය හැකිද?

දේශපාලන සංස්කෘතියේ යම් යම් සාධනීය කරුණු කිහිපයක් ඇරෙන්නට, ආණ්ඩුව මේ වන තෙක් කරමින් සිටින්නේ හුදු කල්මැරීමක් බව මගේ අදහසයි. ඒ කල්මැරීම යහපාලන ආණ්ඩුවේ කල්මැරීමට ටිකෙන් ටික සමාන වෙමින් තිබේ. වෙනසකට ඇත්තේ අන්තර්ජාතික මූල්‍ය අරමුදලේ නිර්දේශ නූලට ක්‍රියාත්මක කිරීමයි. ඒ නිසා ඇතිවන ආර්ථික ප්‍රගතියයි. ඒ හැරෙන්නට විශාල ඉලක්ක කරා දිවෙන සාධනීය පියවරයන් ගෙන ඇති බවක් පෙනෙන්නට  නැත.

මේ දිනවල හැමෝගෙම මාතෘකාව වන්නේ බටලන්ද වධකාගාරය ගැනය. ජාතික ජන බලවේගය මැතිවරණ වේදිකාවේදී ද බටලන්ද ගැන කතා කළේ නැත. මීට පෙර යහපාලන ආණ්ඩුව බලයට ගෙන ඒමේදී ඔවුන් රනිල් වික්‍රමසිංහ අගමැති කරන්නට ඇප කැප වී කටයුතු කළේය. එහි දී ද ඔවුන්ට බටලන්ද වින්දිතයන්ට සාධාරණය ඉෂ්ඨ කිරීමට ඕනෑ වුණේ නැත. ඊටත් කලින් චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංග පාලනය යටතේ ඇමතිකම් දැරූ කෙටි කාලයේ හෝ මේ සම්බන්ධ ක්‍රියාමාර්ගයකට ඔවුන් ආණ්ඩුවට බල කර සිටියේ නැත. එසේ නම් මේ හදිස්සියේ “බටලන්ද” මතක් වූයේ ඇයි? ආණ්ඩුවට බටලන්ද මතක් කර දුන්නේ අල්ජසීරා රූපවාහිනියයි. දැන් මේ “බටලන්ද” අල්ලාගෙන මොර දෙන්නේ නොකර බැරිකමටය. ඒ හේතුව නිසාම මේ නාට්‍ය අවසානයේ වින්දිතයන්ට යුක්තිය ඉෂ්ඨ වීමක් අපේක්ෂා කළ නොහැකිය.

ආණ්ඩුවේ ඉදිරි ක්‍රියාමාර්ග සම්බන්ධයෙන් ටිල්වින් සිල්වා අදහස් පළ කිරීම කෙතරම් නීත්‍යනුකුල ද යන්න කිසිවෙකු විසින් මෙතෙක් ප්‍රශ්න කොට නැත. රට පාලනය කරන්නේ ආණ්ඩුවක් මිසක දේශපාලන පක්ෂයක් නොවේ. එසේ නම් ආණ්ඩුවේ කිසිදු තනතුරක් නොදරන පිටස්තර පුද්ගලයෙකු මාධ්‍යට රජයේ නිලධාරියෙකු සේ අදහස් ප්‍රකාශ කිරීම සදාචාර නොවන්නේය. ව්‍යවස්ථානුකූල නොවන්නේය.

ආරංචි මාර්ග සඳහන් කරන්නේ දැනට මුදල් අමාත්‍යංශයේ ලේකම් මහින්ද සිරිවර්ධන සිය ධූරයෙන් මේ වසර අවසානයේ විශ්‍රාම යන බවයි. ඒ වෙනුවට පත් කිරීමට නියමිතව සිටින්නේ දැනට ජනාධිපති උපදේශකවරයෙකු ලෙස සේවය කරන දුමින්ද හුලංගමුව බව පැවසේ. අනුර කුමාර දිසානායක ජනාධිපතිවරයා ලෙස දිවුරුම් දීමෙන් අනතුරුව, නන්දලාල් වීරසිංහ මහ බැංකු අධිපති ලෙසත්, මහින්ද සිරිවර්ධන මුදල් අමාත්‍යංශයේ ලේකම් ලෙසත්, වෙනසක් නොකොට දිගටම තබා ගැනීම අපගේ ප්‍රසංශාවට ලක් විය. අන්තර්ජාතික මූල්‍ය අරමුදල සමඟ කටයුතු කොට අත්දැකීම් සහිත සහ, ආර්ථික විද්‍යා විෂය පිළිබඳව ප්‍රාමාණික උගතුන් වීම ඔවුන් සතු වූ විශේෂ සුදුසුකම් විය. එහෙත් ජනාධිපති උපදේශක හුලංගමුව හුදු වරලත් ගණකාධිකාරීවරයෙකි. රාජ්‍ය මූල්‍ය සම්බන්ධයෙන් ඔහුගේ අත්දැකීම් ප්‍රශ්න කළ යුතුය. අප දන්නා පරිදි නම් ඔහු ඒ කාලයේ පී.බී ජයසුන්දරගේ බදු උපදේශකයාය. බදුකරණය, විගණනය, සහ ව්‍යාපාර සම්බන්ධ දැනුම හා අත්දැකීම් ඔහු සතුය. වරලත් ගණකාධිකාරීවරයෙකු වන අජිත් නිවාඩ් කබ්රාල් මහා බැංකුවේ අධිපතිවරයා ලෙස රටේ ආර්ථිකය විනාශ කළ අයුරු අපි සැවොම දනිමු. සමාගම් ප්‍රධානීන් අමාත්‍යංශ ලේකම් ධූරයන්ට නොගැළපෙන බව අඩුම තරමේ අනුර කුමාර දිසානායක හෝ තේරුම් ගනීවි යැයි අප තුළ වූ විශ්වාසය පළුදු වී තිබේ. ඔහු ද යන්නේ පරණ පාරේමය.

දේශපාලනයට පිවිසි උගතුන්ට සමාජයේ කිසියම් පිළිගැනීමක් හා ගෞරවයක් තිබුණේ නම් “වියත් මඟ” විසින් එය විනාශ කරන ලදී. එයිනුත් සුළු කොටසක් හෝ ශේෂ වී තිබුණේ නම් “අශෝක රංවල නාඩගම” විසින් එය නැත්තටම නැති කළේය. තමන්ට නැති උගත්කමක් පෙන්වන්නේ දැඩි හීන මානයෙන් පෙළෙන පුද්ගලයෝය. මල්ලක ඇති අඹ වලින් අහඹු ලෙස තෝරාගත් අඹ ගෙඩිය නරක් වූ එකක් නම් අපිට අඹ මල්ල ගැනම තැබිය හැකි විශ්වාසය කුමක්ද?

ආණ්ඩුව රටේ ගොවි ජනතාවගේ උදහසට ලක් වී සිටී. කෘෂිකර්ම නියෝජ්‍ය අමාත්‍යවරයා විහිලු සපයන්නෙකි. සත්ව සංගණන ලෝකයේ රටවල් විසින් සිදු කරන්නකි. එය අලුත් දෙයක් නොවේ. එහෙත් එකී කාර්ය සිදු කරන්නේ හුදෙක් මහ ජනතාව ඊට සහභාගී කරගැනීමෙන් නොවේ. එසේ සහභාගී කරගැනීමෙන් ලැබෙන දත්තවල නිරවද්‍ය බාවය සම්බන්ධයෙන් සහතික විය හැක්කේ කාටද? කිසිදු දීමනාවක් හෝ වෙනත් වරප්‍රසාදයක් නොමැතිව මිනිසුන් සතුන් ගණන් කර කර කාලය ගත කරාවි යැයි සිතීම මෝඩකමකි. හිතට එන ගණනක් දමා කවුරුන් හෝ අතේ ග්‍රාම නිළධාරී වෙත අදාළ පත්‍රිකාව යැවූ අය ඕනෑ තරම්ය. මේවා රට්ටු හිනස්සන වැඩය.

විපක්‍ෂය සිතා සිටින්නේ ආණ්ඩුවේ නොහැකියාව හා ඉබි ගමන තමන්ගේ වාසියට හේතු වන බවය. එය මිත්‍යාවකි. සජිත් ප්‍රේමදාසගේ නායකත්වය යටතේ සමගි ජන බලවේගයට අනාගතයක් නැත. ආණ්ඩුව මොන පිස්සුවක් කෙළියත්, ඒ වාසිය යන්නේ නාමල් රාජපක්ෂට විනා සජිත් ප්‍රේමදාසට නොවේ. දැන් දැන් නාමල්ගේ කතා ටිකක් මොළේ ඇති පාටය. කතා ලියන කෙනා දක්ෂයෙකි. හැඟීම් වලට තට්ටු කරන්නට ඔහු දනී. සජිත් ප්‍රේමදාසට එවැනි කතා ලියන්නෙකු සොයා ගත නොහැකි වීම කණගාටුවට කරුණකි.

සජිත් ප්‍රේමදාසට රනිල්ගේ ශාපයෙන් ගැලවීම ලේසි නැත. යන යන තැන පස්සෙන් එන්නේය. කොළඹ මහ නගර සභාව එක්සත් ජාතික පක්ෂයේ බල කොටුවකි. මහින්ද රාජපක්ෂ යුධ ජයග්‍රහණයෙන් පසුව රටම දිනද්දී, කොළඹ මහා නගර සභාව දිනුවේ එක්සත් ජාතික පක්ෂයයි. අග නගරයේ නගරාධිපති තනතුරට ජාතික ජන බල වේගයෙන් තරග කරන්නේ ව්‍රායි කැලී බල්තසාර්ය. ඇය පසුගිය මහා මැතිවරණයෙන් තරග කොට පරාජයට පත් විය. දේශපාලනයට ආධුනිකයෙකි. හුදෙක් කාන්තාවක් වීම තනතුරු ලැබීමේදී විශේෂ වාසියක් නොවිය යුතුය. සමගි ජන බලවේගයෙන් එරාන් වික්‍රමරත්න පුරපති ලෙස නම් කළත් ඔහු එය ප්‍රතික්ෂේප කොට තිබේ. පසුගිය මහා මැතිවරණයෙන් ද පරාජය වුණු ඔහු මෙයින් ද පරාජය වීමට අකමැති වූවා විය යුතුය. එක්සත් ජාතික පක්ෂයෙන් එන්නේ රෝසි සේනානායකය. සුපුරුදු පරිදි සජිත්ට රිද්දන්නට ඕනෑ නිසා රනිල් අනුරට සහයෝගය දෙන්නේය. ඒ නිසා එජාප බලකොටුවක්ව තිබූ කොළඹ මහා නගර සභාව මෙවර ජාතික ජන බලවේගය ජයග්‍රහණය කළ හොත් අප පුදුම විය යුතු නැත.

ආණ්ඩුව සිටින්නේ ඉබි ගමනකය. විපක්ෂය සිටින්නේ සිහින ලෝකයකය. පුරවැසියන් ලෙස අපට දෙයියන්ගේම පිහිටය. හුදු කල් මරනවා විනා කැපී පෙනෙන වැඩ කොටසක් ඉටු වන බවක් පෙනෙන්නට නැත. එහෙමයි කියා එළඹෙන ඡන්දයේ දී මිනිසුන් සජබයට ඡන්දය දෙන්නේ ද නැත. ලිහා බැලූ මලුවල ඔබා බලන්නට දෙයක් නැත.