දෙමළාට හින්ගල බලෙන් ඉගැන්වීමවත්, හිංගලායට දෙමළ බලෙන් උගන්නලාවත් සහජීවනය ඇති කරන්න පුළුවන් කියා හිතනවා නම් ඒ තරම් ගොන් කමක් තවත් ඇත්තේ නැතිය. ඉගැන්විය යුත්තේ එකිනෙකාට ගරු කළ යුතු ආකරයය. ගොඩ නැගිය යුත්තේ, එකිනෙකා කෙරෙහි සැකයෙන් බලනේ නැති අනෙකාගේ සඟිස්කුරුතුයට හා භාෂාවට ගරු කරනා සහෝදරාතමක සමාජයක්ය.

ඇත්ත වශයෙන්ම මෙවන් දේ පාසල් තුල අති කිරීමට පෙර ඇති කළ යුතු තවත් බොහෝ දෑ ඇති මුත්, ඒවා මේ කපේදී නොවනා දේ උනත්, හොහේදෝ යන බූරුවෙක් දවසක මෙහෙම ලියලා තිබුනා කියා දැන ගැන්මට හෝ රටක් වශයෙන් දියුණු වීමට නම් පහත සඳහන් කරුණු අප අජ්ජාපන ක්‍රමය තුල අනිවාර්යයෙන් ක්‍රියාත්මක විය යුතු යැයි කියා සිතනා හේතුවෙන්, ඔන්නොහේ ලියලා දමනවාය.

සියළුම පාසල් මිශ්‍ර පාසල් කල යුතුය

යටත්විජිත සමයේ ආරම්බ කල මිෂනාරි පාසල් ක්‍රමය අදටත් ජනප්‍රිය පාසල් වල පවා ක්‍රියාත්මක වේ. මේ සියළුම පාසල්, මිශ්‍ර පාසල බවට පත්කලායුතු අතර, අසුන් ගැනීම පවා මිශ්‍ර ආකාරයෙන් කළ යුතුය.

තමන් කැමති සැහැල්ලු ඇඳුම් හා කොන්ඩා විලාසිතාවලින් සැරසිමට ඉඩ දිය යුතුය

මේ ඇඳුම් ගැන ප්‍රශ්ණය ඇත්තේ, මහ උන්ට මිස පොඩි උන්ට නොවේ. කවරයෙන් පොත මනින්නේ, මහ උන් මිස පොඩි උන් නොවේ. එක එක ආකරයේ ඇඳුම් ආයිත්තම් වලින් සැරසි පැමිනෙනා මොන්ටිසෝරි දරුවන්ට එවා ගැටලුවක් නොවනාතර, ඒවා ගැටළුවක් වී ඇත්තේ පාසල් තුල ෆැෂන් සෝ කරනා මහ උන්ට හා තමන්ගේ දරුවා එහි ගොදුරක් කරනා මහ උන්ටය. අප කුඩා කාලයේ යහළුවන් ආශ්‍රය කළේ ඇඳුම බලලා නොවේ. මේ සඳහා විරුද්ධ වන උන්ගෙන් මාතලන්ට අහන්නට තිබෙනා එකම ප්‍රශ්ණය නම්, නුවර ගිනි තැබූ උන් මෙන්ම, රට තුල ආගම් බේද ජාති බේද වපුරනා කාළකන්නින් සියල්ලම, පාසල් නිල ඇඳුම් ඇන්ද උන් නොවේද කියා පමණි.

කුඩා දරුවන් සහභාගි වන සියළුම ආකාරයේ රියැලටි වැඩ සටහන් සියල්ල නවතා දැමිය යුතුය.

මෑතක මා දුටු දෙයකින්, මේක රටක්ද එහෙම නැත්නම් වෙනත් බක්කක්ද කියා සිතුනේ, ස්වර්ණා මල්ලවාරච්චි වැනි අග්‍රගන්‍ය නිලියක් පොඩි කොල්ලෙක් අමුඩය්ක් ගසා පුක එලියේ දමා කරනා විගඩමක් දෙස බලා සිටිනවා නැරඹිමෙනි. ඇයට තිබුනේ වහාම එතනින් නැගිට යාමයි. තරඟ වලින් පරදිනා දරුවන්ගේ අඬෝවැඩියාවන් දැකලාවත් මුන්ට ඒවා නවත්වා දැමීමට සිත් නොදෙන්නේ, එවායෙන් එන සල්ලි නිසාවෙන්මය. මෙම වැඩ සටහන් වලට සහභාගි වන සියළුම වැඩිහිටියන්, “ළමා අපරාධකරුවෝය”. “ජජ් බෝඩ්” වල ඉන්නා උන්, “ළමා ලිංගික අපචාරකරුවෝ” හෙවත් පීඩපයිල් (pedophile) පොරවල්ය.

මේ පිළිබඳ හඬක්, වෛද්‍ය බෝධිනී සමරතුංග නම් මාගේ හිතවතිය විසින් නගා තිබුනද, එය ලත් තැනම ලොප් විය. අවශ්‍යම නම් අප ළමා කාළයේ තිබූ “හඳ මාමා” වැඩ සටහන වැනි වැනි වැඩ සටහන් ප්‍රවර්ධනය කළ යුතුය. දරුවන් අතර තරඟ ඇති කිරීම කාළකන්නි ක්‍රියාවකි.

කුඩා දරුවන් තුල තඟකාරිත්වය ඇති කිරීම කිසිසේත්ම සුදුසු ක්‍රියාවක් නොවේ… අගය කිරීමක් කළ යුත්තේ දරුවන්ගේ නොව ගුරුවරුන්ගේය. අතීතයේ පැවති ගුරුවරුන් මැන බැලීමේ ක්‍රමය යලිත් ඇති කළ යුතුය. අජ්ජාපනය ලබා දිය යුත්තේ ඉගෙනීමට දක්ෂ සිසුනට නොව, අදක්ෂ සිසු දරුවන්ටය.

ආගම පාසල් විශය තුලින් ඉවත් කල යුතුය

මෙය විග්‍රහ කිරීමට, මෑතකදි මොලයක් ඇති හාමුදුරු නමක් දෙසු බණ පමණක්ම සෑහෙනවාය. උන් වහන්සේ දෙසා වදාලේ මෙපමනය..

//මේ රට විනාශ කළේ

පාලකයෝ සහ පුජකයෝය..//

සාමාන්‍ය පෙළ දක්වා ඇති විශයයන් ප්‍රමාණය අඩු කළ යුතුය

අපේ රටේ ඉන්නේ ඉතා බුද්ධිමත් ප්‍රජාවක් බව මෑතක කරනා ලද සමීක්ෂණයකින් ඔප්පු වී ඇත. එනයින් අප දෙවනි වන්නේ ඊශ්‍රායලයට පමණි. එහෙත් 1948 දීම නිදහස ලැබූ උන් ඉන්නේකොතනකද, අප ඉන්නේ කොතනකද යන්න ඕනෑම ගොනෙකුට තේරෙනා කරුණක්ය. එසේ සිඳුවීමට ප්‍රධානම හේතුව නම්, අපගේ මරි මෝඩ අජ්ජාපන ක්‍රමය හා ආගමයි.

අනෙක් කරුන නම් අපේ දන්නා දෙකුත් නැති, නොදාන්න කෙහෙල්මලකුත් නැති ජාතියක් වීමයි. ඒ නිසා අනවශ්‍ය මළ මගුල් පාසල් විශය මාලා තුලින් වහාම ඉවත් කොට, නවීන ලෝකයට දරුවන් පෙල ගස්වනා අජ්ජාපන ක්‍රමයකට වහාම යා යුතුය. මේ පවතිනා ක්‍රමයෙන් නම් කරන්නේ, විශ්වයෙනුත් එහා දකිනා දරුවන් පිරිසක් බිහි කිරීමක් නොව, ගල් යුගයේ පට්ට ගෝත්‍රිකයින් පිරිසක් හා හද්ද පරණ වනපොත් කට පාඩම් කල උගත් පෙත්තප්පුලා පිරිසක් බිහි වීමම පමණි.

කෙටියෙන්ම කියනවා නම්, දරුවන්ට දරුවන් ලෙස ජීවත් විය හැකි, සුන්දර ළමා කාළයක් ගත කිරීමේ නිදහස නීතී මගින් හෝ වහාම ගෙන ආ යුතු අතර, එසේ නොකරන්නේ නම්, එක එකා හා වෛර බඳිනා, මිනිස් ගති ගුණ අහිමි, තිරිසනුන් පිරිසක් බිහිවීම කිසිවකුටත් වැලක්විය නොහැකි දෙයක්ම වන බව පමණක් කියා, මේ පල් හෑල්ල මෙතනින් නවතා දමනවාය.

*මාතලන් අවුරුදු ගාණක් ලියපු කතා කියවන්න ඕනේ කියල හිතන අය මෙතනට අනින්න