සහජීවනය සඳහා යාපනය මහජන සංසදය –

2000 දෙසැම්බර් 19 වන දින යාපනයේ මිරුසුවිල්හිදී පස් හැවිරිදි දරුවෙකු ඇතුළු දෙමළ සිවිල් වැසියන් අට දෙනෙකු ඝාතනය කිරීමේ චෝදනාවට වරදකරු වන හිටපු හමුදා මාණ්ඩලික සැරයන්වරයෙකු වන සුනිල් රත්නායක මහතාට ලබා දුන් විශේෂ ජනාධිපති සමාව ඉල්ලා අස්කර ගන්නා ලෙස සහජීවනය සඳහා වූ යාපනය මහජන සංසදය ඉල්ලා සිටියි. 2015දී නඩු විභාගයකින් වරදකරු වීමෙන් 2019දී ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසින්ද එම තීරණය තහවුරු කරන ලදී. සන්නද්ධ ගැටුම පටන් යුද්ධයේ බිහිසුණු අවසානය තෙක් විවිධ අවස්ථාවන්හිදී බරපතල මානව හිමිකම් උල්ලංඝනය කිරීම් සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රී ලංකා හමුදාවන් වගකිව යුතු ය. යුද්ධයේදී දෙමළ සිවිල් වැසියන්ගේ උල්ලංඝනය වූ මානව හිමිකම් කෙරෙහි ශ්‍රී ලංකාවේ අධිකරණ පද්ධතියෙන් බොහෝ දුරට සාධාරණය ඉටු වී නොමැත. හමුදාවන්ට එරෙහිව චූදිතයින් ලෙස අවස්ථා කිහිපයකදී පමණක් නඩු පවරා ඇති අතර, එයින් එක් හෝ දෙකකදී පමණක් ඔවුන් වරදකරුවන් බවට පත්වීමෙන් පැහැදිලි වන්නේ අධිකරණ පද්ධතියේ ව්‍යුහාත්මක ජනවාර්ගික පක්ෂග්‍රාහීත්වය හා ත්‍රිවිධ හමුදාව විසින් අසාධාරණ ලෙස සිදුකරන ලද අපරාධ සම්බන්ධයෙන් ශ්‍රී ලංකා රජය දක්වන ඉවසීම සහ උදාසීන ප්‍රතිචාරයයි.

ශ්‍රී ලංකාවේ මෑත ඉතිහාසයේ අවම වශයෙන් එක් වරක්වත් රටේ අධිකරණ පද්ධතිය රජය විසින් ඇති කරන ලද බෙදුම්වාදී ජනවාර්ගික දේශපාලනයට වඩා ඉහළ යා හැකි බව දනවන තීන්දුවක් ජනාධිපති සමාව මගින් අවලංගු කර ඇත. අධිකරණය අතිරික්ත හා අකාර්.යක්ෂම කාර්යභාරයක් බවට පත් කරමින්, මෙම ජනාධිපති සමාව අනාගත දරුණු අපරාධ සඳහා භයානක උත්ප්‍රේරකයක් ලෙස ක්‍රියා කළ හැකිය. ශ්‍රී ලංකාව සහ සෙසු ලෝකය මාරාන්තික වසංගතයක් හා බරපතල මානුෂීය අරබුදයකට මුහුණ දීමට උත්සාහ කරන අතර හදිසි තත්වයක මුවාවෙන් සමාව නිකුත් කර තිබීම ගැන අපි අතිශයින් කම්පාවට පත් වෙමු. වසංගතය නිසා ඇති වන අවහිරතාවයෙන් වාසි ලබා ගැනීමට සහ ඔවුන්ගේ පටු දේශපාලන අරමුණු සාක්ෂාත් කර ගැනීම සඳහා මෙම සමාව රජය විසින් උපක්‍රමශීලී ලෙස භාවිතා කිරීම ඇතුළු වෙනත් කුරිරු උත්සාහයන් හෙළා දැකීම සඳහා සහජීවනය සඳහා වූ යාපනය මහජන සංසදය වෙනත් කණ්ඩායම් හා පුද්ගලයින් සමඟ එක් වෙයි.

රත්නායක මහතාට සමාව දීමට ගත් මෙම තීරණය තුලින් යළිත් සනාථ කරනුයේ, රජය තම ත්‍රිවිධ හමුදාව නීතියේ ආධිපත්‍යයට වඩා ඉහළින් පවතින ආයතනයක් ලෙස සලකන බවයි. ඒ හෙයින් ද්‍රවිඩයන්, අනෙකුත් සුළුතර ප්‍රජාවන් සහ රටේ ආන්තිකකරණයට ලක් වූ කොටස්වලට ප්‍රාදේශීය දේශපාලන හා අධිකරණ උපකරණ කෙරෙහි එතරම් විශ්වාසයක් නැත්තේ මන්දැයි එය නැවත වරක් පැහැදිලි කරයි. අධිකරණ පද්ධතිය විසින් ගනු ලබන තීරණයකට ජනාධිපතිවරයාම විරුද්ධ වන්නේ නම් පුරවැසියන් වශයෙන් අපගේ ආරක්ෂාව සඳහා අප යොමු විය යුත්තේ කාටද? ජනාධිපතිගේ එක් පෑන් පහරකින් රටේ අධිකරණය විසින් තීන්දු කරන ලද සාධාරණ තීන්දුවක් අවලංගු කළ හැකි නම්, සුළුතර ප්‍රජාවන්ට සහ අපේ සමාජයේ මායිම්වල සිටින අයට සාධාරණය ඉටු කළ හැක්කේ කොතැනින්ද? මේ ආකාරයේ තීරණ රටේ අභ්‍යන්තර බෙදීම් තවදුරටත් වර්.ධනය කරන අතර ජනවාර්ගික සංහිඳියාව සහ ප්‍රජාවන්ගේ සහජීවනය සඳහා ඇති අවකාශය සීමා කරයි.

හමුදාවේ මැදිහත්වීමෙන් ජේවීපී කැරැල්ල අවසන් කළ අමානුෂික ආකාරය හා 2013 දී රාතුපස්වල දී පානීය ජලය ඉල්ලූ සිංහල විරෝධතාකරුවන් ඝාතනය කිරීම ආදී සිදුවීම් පෙන්නුම් කරනුයේ ආර්ථික වශයෙන් ආන්තික හා පීඩිත කොටස්වල විරෝධතා හා අරගල මර්දනය කිරීමට ශ්‍රී ලංකා රජය විසින් හමුදාව භාවිතා කර ඇති බවයි. මෙම සිදුවීම්වල වින්දිතයින්ට මේ දක්වා රාජ්‍යයෙන් කිසිදු සාධාරණයක් ඉටු වී නොමැත. ශ්‍රී ලංකාව තුළ හමුදාව භුක්ති විඳින දඩුවම් නොලැබීම මෙම දිවයිනේ වෙසෙන සියලුම ප්‍රජාවන්ට අහිතකර ය. එබැවින් රත්නායක මහතාට ලබා දුන් ජනාධිපති සමාව හෙළා දැකීමට දිවයිනේ සියලුම ප්‍රජාවන් එකට එක්වීම අත්‍යවශ්‍ය වේ.

සහජීවනය සඳහා වූ යාපනය මහජන සංසදය මේ රටේ ජනතාවගෙන්, නීති වෘත්තියේ සාමාජිකයින්ගෙන් සහ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය, අවිහිංසාව සහ සහජීවනය අගය කරන කණ්ඩායම්වලින් ඉල්ලා සිටින්නේ මෙම ජනාධිපති සමාවට එරෙහිව ස්ථිර පැහැදිලි ස්ථාවරයක් ගන්නා ලෙසය. එමෙන්ම රටේ අධිකරණ පද්ධතිය විසින් ඇති කර ඇති විශ්වාසය තහවුරු කරන ලෙසත් අනාගතයේ දී ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය සහ යුක්තිය අඩපණ කරන මෙවැනි තීරණ ගැනීමෙන් වළකින ලෙසත් ලෙස ජනාධිපතිවරයාගෙන් ඉල්ලා සිටින බවට අපි ඔවුන්ගෙන් ඉල්ලා සිටිමු.